Vanmorgen om 9.00 uur ben ik al weer aanwezig op in Olympic Village I. Met de Deense Chef de Mission heb ik afgesproken om de bekende laatste puntjes op de i te zetten om alles netjes en zorgvuldig af te ronden. Dat neemt niet meer zoveel tijd in beslag. Gister kreeg ik overigens van zijn Deputy ‘ineens’ een Deense sweater (maat XL terwijl ik ‘normaal gesproken maat S heb…) in mijn handen gedrukt. Verder blijft het bij een mondeling ‘Dankjewel’. Prima!

Daarna blijf ik nog even hangen bij de Poolse delegatie. Vanmorgen erg vroeg zijn er al 2 groepen vertrokken richting Schiphol. De laatste groep vertrekt om 16.00 uur. Marzenna en Joanna willen nog graag even het centrum van Utrecht in. Aangezien ik met de auto ben , breng ik hen even en beloof ze bovendien dat ik om 15.00 uur nog even naar Olympic Village I kom om hen uit te zwaaien. In de tussentijd zijn er (weer) veel vrijwilligers om alles op te ruimen. Er wordt hard gewerkt om alles in no time weer tip-top in orde te krijgen. Complimenten!

Om 15.00 uur weer terug naar Olympic Village I. Arno is er ook. De Polen vertrekken om 16.00 uur, maar zij (Marzenna en Joanna) willen graag nog even met ons een kopje koffie / thee drinken. Erg gezellig! Na een bijzonder hartelijk afscheid van het team, de coaches en onder het mom ‘We keep in touch’, zwaaien we de Polen uit. Best raar om hen weg te zien rijden. Dat betekent dat we toch een band met ze hebben opgebouwd de laatste tijd.

Al met al: wat een week, wat een ervaring!!!

En dan maak ik meteen van de gelegenheid gebruik om via deze weblog een aantal mensen speciaal te bedanken. Allereerst Peter voor zijn enorme steun in mijn Olympische ambitie. Vervolgens Steven en meer nog zijn dochter Marloes, omdat zij het voor mij mogelijk hebben gemaakt om tijdens de EYOF op een perfecte locatie in een super mooie studentenkamer te verblijven. Daarna alle Festival Makers in het algemeen en de Team Assistents in het bijzonder. Dankzij onze flexibiliteit en dienstbaarheid ben ik er van overtuigd dat wij gezamenlijk iets extra’s hebben gegeven aan de Olympische ervaring van jonge internationale atleten. Zonder iemand te kort te willen doen, wil ik graag de volgende Team Assistents Arno, Esther, Alex, Lisanne, Barbara en Leonie bij naam noemen. Met hen heb ik de laatste tijd intensief opgetrokken en hebben we elkaar geholpen waar we konden. That is the Olympic spirit!!!

En dan zit het er toch echt op. All that is left…